Fuck it! Ik doe het gewoon!
Pubers en Verleidingen
Waarom doen pubers van die domme dingen?
Ik stel wel eens de vraag:
“Stel je eens iemand voor, namelijk De Ideale Leerling (het ideale kind, de ideale zoon etc.). Je hoeft hem niet te zijn, je hoeft haar niet aardig te vinden en je hoeft het ook niet zo te doen. Maar stel je voor…. Hoe zou die met deze situatie omgaan? Wat zou die doen? Wat zou die zeggen?”
En een verstandige antwoorden die je dan krijgt! Fantastisch. Ze wéten het dus allemaal precies. Vandaar ook dat advies geven, preken, uitleggen geen biet verandert aan hun gedrag. Ze weten het al lang en jij zit daar maar te yappen.
Nou, als ze het allemaal wel weten, waarom doen ze het dan niet gewoon? Zo moeilijk is het niet om achter je bureau te gaan zitten en wat woordjes te leren, toch? Zo moeilijk is het niet om gewoon ‘nee’ te zeggen als iemand je een trekje van een vape-met-aardbeiensmaak aanbiedt. Je weet hoe slecht het is en ze gaan je heus niet slaan als je nee zegt duh.
Ja nou dat is dus mega moeilijk voor een puber die gedreven wordt (zowel biochemisch als psychisch) door de drang om bij een groep te horen, om risico’s te nemen, om voor ‘nu lekker’ te kiezen en niet voor ‘straks verstandig’.
Het is bijna onmogelijk om niet te gaan vapen als veel van je vrienden het wel doen en het bovendien een stoer imago heeft. Idem voor alcohol drinken en roken en andere niet al te handige verleidingen. Op zich, pubers moeten ook risico’s nemen, ze moeten grenzen verkennen, maar toch liever niet met dingen die a. super ongezond zijn en b. super verslavend.
Maar als het dan zo moeilijk tegen te houden is… wat kan je dan doen als ouders?
Verbieden helpt al. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat a. Jongeren die thuis alcohol krijgen aangeboden meer risico lopen om later alcoholistisch gedrag te vertonen en b. dat jongeren die thuis niet mogen drinken over het algemeen minder grenzeloos gedrag laten zien wat alcohol betreft. Zie ook mijn LinkeIn post van gister.
Straffen heeft geen zin, consequenties laten aanvaarden wel. Dus als ze zich een keer (begrijpelijk) laten meeslepen door de groepsdruk, pech dan, dan staan ze even goed op tijd op en gaan ze maar brak en met hoofdpijn naar hun bijbaantje en ook gewoon doorgaan met school. Een onvoldoende omdat je een kater had is niet okee. En je kunt je hardop, waar ze bij zijn, afvragen of ze niet eerst nog wat sterker in hun schoenen moeten staan voor je ze weer op stap laat gaan. En dan aan jou of je daar wat mee doet en let op: als straf heeft het geen zin, als logische consequentie wel. En uit jouw eigen toon, houding en woordkeus blijkt of je aan het straffen bent of dat je het niet meer dan logisch vindt.
Het goede voorbeeld geven. Dus bijvoorbeeld zorgen dat er bij een ‘gezellig samen zijn’ niet altijd automatisch een alcoholisch drankje hoort. En zelf gecontroleerd en met mate drinken. Zelf niet roken helpt ook enorm, natuurlijk. Sowieso: Verstandig omgaan met verleidingen. Houd het binnen de perken en laat je kinderen weten wat je grenzen zijn, en houd je daar aan. Ze doen wat je doet en ze doen niet wat je zegt.
Natuurlijk, iedereen springt wel eens uit de band, dat hoort er bij. We zijn zeker niet heiliger dan de paus. Maar ook dat hoort bij ‘het goede voorbeeld geven’. Het gaat er om hoe je daar achteraf mee om gaat. Hoe zou je willen dat je kind om zou gaan met een ehm minder handige actie? Doe dat voor.
En ja, het beste wat je kunt doen is je kind om te leren gaan met groepsdruk, nee te leren zeggen en een gezonde dosis zelfvertrouwen te kweken.
Wil je meer leren over hoe je als ouders je kind een beetje kunt ‘wapenen’ tegen alle lekkers dat op zijn/haar/hun pad komt?
Doe dan mee mee met de lezing “Pubers en Verleidingen” op
Donderdag 10 oktober
20:00 – 21:00
Online en gratis
Stel je voor… de Ideale Ouder. Je hoeft hem niet te zijn, je hoeft hen niet aardig te vinden, je hoeft niet te doen wat zij doet… Maar stel je voor. Hoe zou die met de situatie om gaan? Wat zou die denken? Hoe zou die het aanpakken?
En voel je ook weerstand tegen die perfecte persoon? Blegh. Dat voelen er wel meer ;-).
En toch, hoe zou de Ideale Ouder met de situatie omgaan?
En wat zou een heel klein eerste dingetje kunnen zijn dat jij ook zou kunnen doen? Of zeggen? Wanneer? Tegen wie? Hoe?
Fuck it, doe dat gewoon!
En doe lekker gezellig mee met de lezing! Opgeven kan hieronder
P.S. Als je dit later leest en de lezing is al geweest, stuur me gerust een mailtje om de presentatie en de audio-opname op te vragen!
