Pittige Pubers met Paarse Haren

Dat zijn de mensen die ik graag zie

Yep, blauwe haren mogen natuurlijk ook. Ik coach de pubers die hun kop boven het maaiveld uitsteken, die hun vaak afwijkende mening niet onder stoelen of banken steken.

Meiden en jongens en alles er tussenin. Met een grote bek en een klein hart, of eigenlijk juist een enorm groot hart, want idealen hebben ze te over.

Prachtige, krachtige jonge mensen die af en toe enorm op hun falie krijgen van deze maatschappij, omdat ‘anders zijn’ allerlei emoties oproept.

“Maar Femke, mijn puber heeft geen paarse haren en is juist best introvert, kun je ons dan ook helpen?.”

Natuurlijk. Het is de andere kant van dezelfde medaille. Bijna al mijn leerlingen worstelen met ‘Hoe kan ik helemaal mezelf zijn en tóch in een groep passen?’ De één gaat dan de haren paars verven en heel erg hard ‘zichzelf zijn’ en fuck de rest en een ander kiest de andere optie en gaat heel hard hun best doen om zich aan te passen en vooral geaccepteerd te worden. 

Heb jij een puber in huis die het moeilijk heeft? En maak je je zorgen over wat ze te verduren krijgen, over of ze misschien niet (nog eens) van school worden getrapt, over hoe ze een balans moeten vinden tussen hun eigen weg, en ‘van het pad af’ en wel een mooie groep vrienden om zich heen?

Zou je willen dat ze hun super power inzetten voor zichzelf in plaats van tegen de leraar wiskunde? Dat ze leren hoe ze trouw aan zichzelf blijven, niet breken en wel meebewegen met bepaalde eisen en verwachtingen van deze maatschappij zónder hun eigenheid helemaal uit het oog te verliezen?

Neem contact op en je krijgt sowieso een gratis consult van 30 minuten om even te sparren. Je krijgt in elk geval drie tips van me mee die je direkt kunt toepassen en NU al de druk wat van de ketel te halen!

Voor je puber en ook voor de sfeer in huis

“Boeien!”
“Rot op”
“Bemoei je er niet mee”
“Prima.”
“Gewoon. OK.”

Ik werk dolgraag met pubers en als het om de sfeer in huis gaat kun jij als ouder ook heel wat veranderen met kleine acties. “Ja hallo, HIJ geeft die grote bekken! HIJ maakt overal ruzie om! En dan moet ík me aanpassen?!” Yep. Sorry geen sorry. Als ouder heb je de verantwoordelijkheid voor de sfeer en voor het contact met je kind. Pubers moeten puberen. Als ze dat niet doen zitten ze over 30 jaar nog bij je op schoot en kook je nog Brinta voor ze elke ochtend.

Lekker makkelijk gezegd van me. Ik heb zelf ook drie puberzoons, dus ik weet ook alles van bloed en nagels en behanglijm. Argh soms… En toch is het te leren hoe je je niet mee laat slepen, hoe het je steeds makkelijker af gaat de wijste te zijn, hoe je steeds meer het jonge mens los kan zien van het dwarse pubergedrag. En omdat je dat dus allemaal niet zelf hoeft te bedenken werk ik tegenwoordig meer en meer met ouders. Dat heeft enorm veel voordelen.

• • Je puber hoeft niet ‘naar een coach’ omdat er ‘iets mis is met hem/haar/hen’
  • Als je zelf leert hoe je omgaat met je dwarse kind, heeft dat een veel langduriger effect
  • Je geeft gelijk een prachtig voorbeeld van hoe je ook met conflicten om kunt gaan. Zo leer je je kind dus automatisch dat er handigere dingen zijn dan schreeuwen, liegen en met deuren slaan.
  • Hoe rustiger jij bent als ouder, hoe meer ruimte je puber voelt om ook te ontspannen

Er zijn zo nog veel meer voordelen op te noemen, maar neem eens een kijkje bij mijn Oudertraining, bijvoorbeeld, en kijk of het iets voor je zou zijn.

Neem vandaag nog de eerste stappen om de sfeer in huis te verbeteren:

• • Stap één keer vandaag uit een vervelende situatie, “Okee hier heb ik nu even geen energie voor”, ga op de wc zitten met een boek of ga iets met je handen doen bv koekjes bakken, daar wordt je rustig van.
  • Kom op een rustiger manier terug op een grote mond, zeg (bijvoorbeeld) rustig “Ik laat niet zo tegen me praten. Mensen die zulke woorden tegen me gebruiken, daar luister ik niet naar. Als je iets van me wilt, kun je me dat normaal vragen.” En dan niet ingaan op ge ja-maar-jij en je niet laten verlokken tot een nieuwe woordenwisseling.
  • Draai onverwachts de situatie om. Grote mond? Zeg eens (en méén het): “Geweldig dat je zo voor jezelf op kunt komen!! Blij dat je geen dweil bent en ik heb hier nu even geen ruimte voor.” En loop weg.
  • Gebruik de woorden: “Wat gebeurt hier nu?” in plaats van ‘Wat heb JIJ gedaan’ of ‘Wat deed IK nu weer verkeerd?’. Haal de schuld er uit, wees onderzoeker, kijk wat voor verdriet of welke behoefte er achter de woorden van je kind zitten en kijk ook naar wat er bij jou eigenlijk gebeurt. Ben je nog de ouder die je wilt zijn?

Zo niet, doe vooral mijn online OuderTraining 🙂 of neem contact op voor een ‘Even Sparren’ sessie.